A autoensamblaxe pode definirse como o proceso polo que unha especie supramolecular se forma espontaneamente a partir dos seus compoñentes. Particularmente, a autoensamblaxe entre ións metálicos e ligantes orgánicos é un dos procedementos máis eficaces e actualmente máis empregados na construción de arquitecturas moleculares, en especial aquelas baseadas en polímeros de coordinación que posúen propiedades físicas interesantes, debido ao seu potencial como materiais sólidos funcionais.
[{Mn(Am124taz) 2 (L)} 4 ·S 8 ] 4+
{[{Mn(Am124taz) 2 (L)} 4 ·S 8 ](SO 4 ) 2 ·4H 2 O} n